Koło południa zadzwoniliśmy z Mietkiem do Bogdana Olewicza. Był totalnie sfrustrowany. Nie chciał pisać nic i dla nikogo, lecz jako stary zawodowiec i kumpel zapytał co to takiego. Odpowiedziałem wprost: „Z przodu Jimi, w środku Lipo w najlepszym wydaniu, na koniec coś na kształt Ozziego…”, „Przyślijcie” odpowiedział i skończyliśmy rozmowę. Wieczorem tego samego dnia Boguś oddzwonił. „ Mam, ale daj mi dzień dwa, popatrzę z dystansu, poprawię i przyślę.” Po dwóch dniach w samochodzie pod siedzibą warszawskiego oddziału ZAiKS puściliśmy demo i zaśpiewali świeżutki tekst. Po tej prezentacji nieco się rozkleiłem. Miecio i autor też nie mówili nic…